inkar etme isyan et!

cok calisip cok calisip cok calisip yine de cok calisip bisiyleri kazanmak bunyeye ne kadar zararli?
mutlu dakikalar icin zaman tablosu yapma durumlari aslinda en basta canimi sikan.peki ya ben o an gercekten kalbime dokunulmasini istiyorsam,kim ne yapabilir ki?
goruyorum neyseki goruyorumki bana bakinca bi sn oncekinden daha fazlayan gozler.en guzel bakan,gercekten icine bakan,hic gozlerini kacirmadan konusan.
peki korkunun ilaci varmi?
ask korku olmak zorundami?
sanirim diger rahatsiz eden seye gercekten 'deprem' muamelesi yapilmali.depremle yasamaya alisicaz,baska care yok,mu?
peki ben bukadar seyi ona verirken,acaba o aliyor mu?
karsi tepki gostermediginde sadece isyan edesim geliyo;bana baksana sen nie beni umursamiyosun,nie kiymetimi bilmiosun,ne kadar farkli hissediosun farkinda diilmisin?
ben farkindayim,ama limon suyu istemiorum.sakin olmaliyim.bir takim maddeler beni tahamulsuz yapiyor.
bile bile atese gitmekten korkmam yoksa.o ya da bu aci zaten olucak.surunurum de.hem yardim ederim dedi.
dun aksamdan beri imkansizi basaran kisi olmak insani yoruyo.ki bu da bi korku sebebi.
zaten nazara inanirim.gidin kotu ruhlar,gidin.kisss,kissss.
yesil erik nasil dilimi acitiyosa,farksiz bisey diil diye dusunmem gerekir.ne mantikli bi kisiligim?
aslinda sorun su;
okadar mutlu olabilecegimi biliorum ki,okadar sinirsiz,okadar guzel ve sadece bunu bildigim icin duydugum korku aslinda bunu istemiyormus gibi davranmama sebep oluyor.
ben icimdeki cicekelri actirmak istiyorum,otomobili tam gaz,ucagi en yuksege cikarmak istiyorum.
ben onunla Istanbul'un en yuksek binasina cikmak istiyorum.
daha sevmiorum,ama biliorum.

not:bi de cok terliyorum,iyi bisey bu ama yani bazen zor anlar yasatabiliyor.