vivir..

hayatinda birine zaman ayirmak kadar zor bi islem daha bilmiyorum.hata yapabilirsin ve problem bastan gider.hele bide hata yapacagin korkusu proplem yaklastikca ustune tirmaniyorsa..
peki benim icin zaman ayiran birini hissettigim anda neler olabilirki..sadece firtina.korkuya gerek yok.cunku o firtina camasirlarin kurumasi icin.firtinalar herzaman okadar kotu olmaz..
pamuk sekerlerine oturuyor,pudra sekeri icinde yuzuyor gibiyim.ama ben seker sevmem.ben sekerli seyleri sevmem.yarayi nasil iyilestiriyorsa benide tuz iyilestiriyor.sadece dusun..tuzlu bir teni hissetmeyi dusun.o tuz ayni tuz.iyilestirecegi yerler farkli olsada.
bos bi bank istiyorum.uzaktan bana gelen birini istiyorum.istiyorum demek yanlis oldu.bunu dusunuyorum.ama sahnede hep eksik kalan bir sey var.sanirim bende bunu tamamlamak icin ya yetenek yok yada zaman.huzur.aradigim,istedigim,okadar bekleyip tutusum beni bulan,ya da buldugum,buydu.hislerim karmasik.ama iyi yonde.korkuyu durdurmaya calismak beni artik yormuyor.sadece dusunmuyorum.cok seviyorum.yapicak bisey yok.ispanyolca gibi.onuda sadece sevdim.ve oyuzden basladim.simdi iiki baslamisim diyorum,
yapicam dedigim herseyi yapicam.bu pozitiflik uyku uyudugum icin olabilir.ama bende zaman zaman bu havaya giriyorum.hayret.ayhh anlatamiyorum.tup biitti kac gundur bi turlu alamadim neyse.
hep bi hayvanim olsun isterdim.ama ben sarilabilecegim bi hayvan olsun istiyorum.acaba bunuda yapsammi?
hersey guzel olacak.o da olcak.bu da olcak.sadece zaman gerekli.bir de sabir.kuvvetli olmak guzel.ama ben bunlari hisederken daha ne kadar cok uzulen var.bunlar dusunulerek yasanmaz.en iyisi yatmaktir.
buenos noches.